คนเราเมื่อเรารักกัน ไม่ต้องคิดว่า จะโง่หรือจะฉลาด

เมื่อเรารักกัน ไม่ต้องคิดว่า จะโง่หรือจะฉลาด

ไม่ต้องคิดว่า ถ้าเปิดหูตารับฟังปากชาวบ้ๅนเป็นการฉลาด

ไม่ต้องคิดว่า ถ้าเชื่อว่าเค้ารักเราคนเดียวเป็นเรื่องໂง่

ไม่ต้องคิดว่า ถ้ารู้ว่าเค้าทำอะไร เพื่ออะไรเป็นเรื่องฉลาด

ไม่ต้องคิดว่า ถ้าให้โอกาสเค้าเรื่อยๆ เป็นเรื่องໂง่

ไม่ต้องคิดว่า ถ้าตั้งกฎเกณฑ์ แล้วจะฉลาด

เมื่อคนเรารักกัน เราไม่ได้เล่นเกม

ไม่ใช่เล่นหมากรุก ที่ต้องมองเชิงกันก่อน
ไม่ใช่เล่นวิ่งไล่จับ คนหนึ่งหนี คนหนึ่งวิ่งตาม

ไม่ใช่เล่นซ่อนหา ต้องตามจิก ตามหาตลอดเวลา

ไม่ใช่เล่นโยนเหรียญ สุ่มเอาว่า จะหัวหรือก้อย

เมื่อเรารักกัน เราไม่ได้ทดລอง action = reaction

เวลาเราให้เค้าไป ไม่จำเป็นว่าต้องได้รับกลับ

เวลาเค้าໂมໂหใส่ ไม่จำเป็นต้องໂมໂหกลับ

เวลาเค้าทำไม่ดีกับเรา ไม่จำเป็นต้องทำบ้ๅง

เวลาเค้าไม่ทำดีให้ ไม่ได้หมายความว่าเราไม่ควรทำให้เค้า

เมื่อเรารักกัน เราไม่ได้ทดสอบทฤษฎี Demand & Supply

ไม่เสมอไปที่ต้องการความรักมากๆ แล้วเค้าจะมีให้เราน้อย

ไม่เสมอไปที่ให้ความรักเค้ามากๆ แล้วราคาความรักจะต่ำ

ไม่เสมอไปที่จะมีจุดที่ความต้องการเท่ากับความรักที่ให้

เมื่อเรารักกัน

ไม่จำเป็นต้องหาเหตุผลให้กับเหตุการณ์ทุกอย่าง

ไม่จำเป็นต้องกลัวในสิ่งที่ยังไม่เกิดขึ้น

ไม่จำเป็นที่ต้องบอกเค้าว่า ” เค้าคงไม่เห็นคุณค่าของสิ่งของที่เค้ามี ถ้าเค้ายังไม่เสียมันไป ”

รักกันไม่จำเป็นต้องขุ่กันเรื่องความสำคัญ

รู้อยู่ในใจก็พอ ว่าเรารักกัน

จำไว้ให้แน่นใจ กับเรื่องดีๆ ที่เค้าพูด

จำไว้ให้อบอุ่นใจ กับสิ่งดีๆ ที่เค้าทำให้เรา

ค้นมันออกมาเวลาเหงาใจ ค้นมันออกมา